Captain Fantastic...

Αρχικά θα ήθελα εκ των προτέρων να ζητήσω μια μεγάλη συγνώμη για την όποια προχειρότητα του blog μιας και είμαι τελείως ανίδεος και επομένως άβγαλτος στον εν λόγω χώρο. Που θα πάει όμως, θα μάθω….

Στα του οίκου μου τώρα. Θεώρησα σωστό μιας και το όνομα του blog προέρχεται μέσα από έναν απ' τους πάμπολλους(είναι ή αλήθεια) απολαυστικούς διαλόγους της σειράς "Californication" - ίσως της πιο τολμηρής και αθυρόστομης κωμικής σειράς που έχει γραφτεί ως τώρα -  να αφιερώσω το πρώτο μου κείμενο σε αυτό το πανέξυπνο δημιούργημα του Tom Capinos και κυρίως στον ήρωα της που υποδύεται ο αναγεννημένος(κι όμως "σαν έτοιμος από καιρό")  David Duchovny.

And so the story goes…

 Ο Hank Moody(David Duchovny) ένας γοητευτικός συγγραφέας γύρω στα 40φεύγα του οποίου η καριέρα  έχει πάρει την κάτω βόλτα επιδιώκει να μαζέψει τα κομμάτια του, να βάλει σε τάξη την ζωή του και μαζί με τον ατζέντη, φίλο του και συνοδοιπόρο σ’ αυτό το ταξίδι Charlie Rankle( εξαιρετικός ο Evan Handler) να κάνει μια καινούρια αρχή.

Παράλληλα προσπαθεί να κερδίσει πίσω την καρδιά της αγαπημένης του Karen(Natasha McElhone), του πρώτου και μοναδικού έρωτα της ζωή του, για την οποία ποτέ δεν έπαψε να τρέφει αισθήματα και ταυτόχρονα να αντεπεξέλθει  στο ρόλο του ως πατέρας -του "καρπού" τους- της Becca(Madelein Martin) μιας κάθε άλλο παρά ανώριμης και γεμάτης ανησυχίες 13χρονης νεαράς.

Ωστόσο οι αυτοκαταστροφικές του τάσεις σε συνάρτηση με την λατρεία του για τις καταχρήσεις των ωθούν σε σκοτεινά μονοπάτια και τραγικές επιλογές με ιδιαίτερα αρνητικά αποτελέσματα τόσο για τον ίδιο όσο και για τους γύρω του. Το τραγούδησε άλλωστε κάποτε κι ο μεγάλος Χρήστος Κυριαζής “τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια….”. Στην περίπτωση του Moody προσθέστε 2 επιπλέον. Την αδυναμία του στο(και καλά) ασθενές φύλλο και στις απαγορευμένες ουσίες.

Έτσι σαν σύγχρονο  γιοφύρι της Άρτας η ζωή του. Ότι χτίζει με κόπο τη μία στιγμή, γκρεμίζεται και καταρρέει με ευκολία την επόμενη. Ο ίδιος μονολογεί “My family goes on without me while I drown in a sea of pointless pussy. I don’t know how I got here, but here I am, rotting away in the California sun. There are things I need to figure out - for her sake at least. The clock is ticking, the gap is widening. She won’t always love me, no matter what…”  Θα αντέξει ? Θα τα καταφέρει ? Θα ανακάμψει ? Θα καταρρεύσει ? Θα …? Η συνέχεια επί της οθόνης.

“Rehab is for quitters”… λίγα λόγια για τον Hank

Όπως είχε πει κάποτε κι ο αείμνηστος Βλάσης Μπονάτσος “Τώρα δέσαμε !”. Άβυσσος η ψυχή του Hank, μια ιδιάζουσα προσωπικότητα που αρέσκεται να ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί  τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Ανικανοποίητος με το οτιδήποτε εξού και “Satisfaction is the death of desire”. Ερωτευμένος με μια γυναίκα την οποία απομάκρυνε ουσιαστικά μόνος του. Παράδειγμα πατρικού προτύπου προς αποφυγή. Βυθισμένος σε ανούσια πηδήματα και άφθονο ουίσκι καθότι  “Wine is fine. But whiskey is quicker”. Μειώνει και λούζει με άφθονη ειρωνεία οποιονδήποτε προσπαθεί να του κάνει υποδείξεις ενώ παράλληλα χλευάζει με δημιουργικότατο - το καλό να λέγεται - “trash-talking” κάθε τι που θεωρεί σκουπίδι ή έστω κατώτερο της αισθητικής του. Αγνοεί επιδεικτικά και αδιαφορεί παντελώς για τις ευκαιρίες καριέρας που του παρουσιάζονται είτε γιατί δεν συμβαδίζουν με τα πιστεύω του είτε γιατί πολύ απλά “he just don’t give a fuck” απομακρύνοντας έτσι με την συμπεριφορά του τον κάθε έναν που θέλει να επενδύσει πάνω του.

Είναι όμως αυτή η όλη αλήθεια ? Μισή θα πω εγώ. Γιατί πίσω απ’ αυτό το αλαζονικό, απροσάρμοστο, πεσιμιστικό, υπεροπτικό και πάντοτε ετοιμόλογο “καθίκι” κρύβεται ένας άνθρωπος αστείος, ειλικρινής, ευφυής, ευαίσθητος και τρυφερός, με καρδιά μικρού παιδιού ο οποίος με πολύ απλά λόγια δεν μπορεί να κοντρολάρει τον εαυτό του και να μπει σε καλούπια. Αυτή η πολυσύνθετη πλευρά του άλλωστε είναι και το στοιχείο που τον κάνει και ξεχωρίζει από το σύνολο.

Τι κι αν έχει πιάσει πάτο ? Τι κι αν διασύρεται, φθείρεται και παρακμάζει ? Τουλάχιστον το κάνει με στυλ!!! Εξάλλου όπως κι ο ίδιος παραδέχεται “I'm disgusted with my life and myself, but I’m not unhappy about that !”.