Οι "Δευτεράντζες" που άφησαν εποχή...
Colin Robins (1995-1996)
Ν’ αναγνωρίσουμε το «μάτι» των παραγωγών που μέσα απ’ το “Always” είδαν το καλλιτεχνικό του χάρισμα και τους προέτρεψε στον να του δώσουν τον ίδιο ρόλο και στην σειρά ?
Να του πούμε «εύγε» γιατί με ρεσιτάλ υποκριτικής ξεγέλασε τόσο εμάς όσο και τους συνεπιβάτες του, με το γιαλαντζί – μουσαντέ πέσιμο στην Mrs. Taylor στο αεροπλάνο με προορισμό το LA ?
Να δείξουμε σεβασμό σ’ αυτόν που έριξε την Kelly (η οποία σημειωτέον είχε βγει αλώβητη απ’ τον τυφώνα McKay) στα ναρκωτικά ?
Να βγάλουμε το καπέλο σ’ αυτόν που συνέλαβε η αστυνομία επειδή είχε στη κατοχή του μια μικρή δόση ηρωίνης και που - αν και δεν του άνηκε - αρνήθηκε(προς τιμήν του) να δώσει το όνομα του πραγματικού κατόχου της ? Εν αντιθέσει με μας πού όταν η μαμά μας έβρισκε πακέτα τσιγάρων - που παρεμπιπτόντως μας ανήκαν - σε τσέπες παντελονιών και τσάντας, αποποιούμασταν κατευθείαν των ευθυνών μας και με φθηνές δικαιολογίες του τύπου «Του Γιάννη είναι και τα κρύβω γιατί αν το μάθει ο πατέρας του κάηκε» τα “φορτώναμε” σε φίλους.
Να δώσουμε συγχαρητήρια σ’ αυτόν που «κατάφερε» με την γοητεία του και μόνο ν’ αναγκάσει την φιλοχρήματη και άπληστη Valerie να του πληρώσει τα έξοδα υπεράσπισης ?
ΝΑΙx5…. Κι αν δεν αρκούν όλα αυτά τότε η ατάκα φίλου – κάπου στα late 90’s - σε κουρέα «Κάντα όπως του Colin» κάνει τα σχόλια περιττά.
p.s. Αλήθεια πόσο τιμάει τον κουρέα που απάντησε «Ποιος είναι ο Colin ?»
Noah Hunter (1997-2000)
Ο Noah υπήρξε η κλασσική περίπτωση βιαστικού συμπεράσματος που ώθησε ορισμένους ιερόσυλους - βέβυλους να πουν «να ο νέος Dylan» όπως λέμε π.χ. ο νέος Jordan, ο νέος Maradona και πάει λέγοντας. Και θα εξηγηθώ για να μην παρεξηγηθώ. Μετά το πέρας της μπασκετικής καριέρας του τεράστιου “Air” στην άλλη άκρη του ατλαντικού ξεπετάχτηκαν αρκετά «φυντάνια» με εξαιρετικά προσόντα που πολλοί ειδικοί από τον μαγικό κόσμο του NBA βιάστηκαν να συγκρίνουν ή και να παρομοιάσουν καθέναν από δαύτους με τον μεγάλο Michael. Αποτέλεσμα ? Ναι μεν αλλά…. Εν ολίγοις χρυσός ο Cobe, εξαιρετικός ο Wade, χαρισματικότατος ο LeBron αλλά κανείς σε αξία σαν τον απόφοιτο του North Carolina.
Έτσι και στην περίπτωση του Noah που εμφανίστηκε εν μία νυκτί στις αρχές της 8ης σεζόν, στις πανέμορφες παραλίες τις Honolulu να πλένει σκάφη + να τραβάει σχοινιά και προσπάθησαν να μας τον πλασάρουν ως νέο D. Δηλαδή ένα ατίθασο νιάτο με μικροπροβλήματα αλκοολισμού, βαρύ και ασήκωτο, λίγο γυναικά αλλά με ηθικές αρχές και πάνω απ’ όλα ντόμπρο. Αποτέλεσμα ? Καλός και φιλότιμος ο γόνος των μεγιστάνων και πετρελαιοπαραγωγών Hunter αλλά όπως και να το κάνουμε ο McKay ήταν miles away σε όλα. Πως να σηκώσεις τόσο βαριά φανέλα ?
Jesse Vasquez (1993-1995)
6 Things you need to know about him:
Κατάφερε να μπει στα opening credits της 4ης σεζόν κάτι που αποτελεί από μόνο του επιτυχία.
Αμερικάνος 2ης γενιάς με καταγωγή απ’ το Mexico, καθολικός και βαθύτατα θρησκευόμενος, πιστός στις οικογενειακές παραδόσεις με μια ντουζίνα αδέρφια και με δημιουργικές ικανότητες τόσο στη κουζίνα όσο και στο American football.
Επρόκειτο για περίπτωση αρσενικής Σοφίας Αλιμπέρτη στο «Άλλη το πρωί, Άλλη το βράδυ» . Καθότι τα πρωινά σαν απόφοιτος του τμήματος νομικής του UCLA εργαζόταν ως ασκούμενος σε δικηγορικό γραφείο ενώ τα βράδια δούλευε ως bartender αρχικά σε εκδηλώσεις - δεξιώσεις και μετέπειτα σε night clubs.
Για κακή του τύχη ο αντί-τουριστικός «Λατίνος» όχι μόνο δεν πήρε την παρθενιά - αφού τον πρόλαβε στο νήμα ο resident advisor του CU – της γραμματιζούμενης Zuckerman, αλλά παράλληλα την άφησε έγκυο “too soon” και εν συνεχεία την παντρεύτηκε.
Οφείλει πολλά στο McKay διότι όταν βρέθηκε στα πρόθυρα χωρισμού ο Dylan ως «από μηχανής θεός» έβαλε το χεράκι του, εκτόνωσε την κατάσταση κι όλα κύλησαν ομαλά.
Οι προσπάθειες και οι κόποι του επιβραβεύτηκαν και ανταμείφθηκαν όταν δέχθηκε πρόταση για να διδάξει ως καθηγητής στο Yale ενώ παράλληλα βόλεψε και την Andrea σε πρόγραμμα “undergratuaded premed”. Μ’ έναν σμπάρο δυό τρυγόνια…
Scott Scanlon (1990-1991)
Για τον Scott οι λέξεις δείχνουν να χάνουν το νόημα τους μιας και πρόκειται για μια ιδιαίτερη περίπτωση. Ειλικρινά μετά απο 26(!) επεισόδια δεν μπόρεσα να καταλάβω αν ο συγκεκριμένος τύπος ήταν διανοητικά καθυστερημένος ή απλά έπαιζε σαν διανοητικά καθυστερημένος. Αν ήταν κακός ηθοποιός με πολύ καλό βύσμα ή μια διάνοια. Προσπερνώ το τελευταίο και εμμένω στα πρώτα 2. Επειδή λοιπόν οι ηλίθιοι είναι αήττητοι, η βλακεία ανίκητη και στον Scott απύθμενη, φαίνεται πως παραγωγοί και σκηνοθέτης κατάλαβαν το “foul” τους και αποφάσισαν να δώσουν ένα τέλος με δραματικό και συνάμα κωμικό τρόπο στην ήδη τραγελαφική ζωή του ανήμπορου Scanlon! Ένα τέλος που θα ζήλευε τόσο ο Mel Brooks όσο κι ο Todd Phillips. Ένα τέλος που σήμανε και το φινάλε της υποκριτικής του καριέρας. Ωστόσο ένα τέλος με σημαντικό κοινωνικό μήνυμα !
Βρισκόμαστε στα μισά της 2η σεζόν ο Scotty έχει επιστρέψει από την Oklahoma όπου και πέρασε τις καλοκαιρινές του διακοπές κι εκεί που φαίνεται πως τίποτα δεν έχει αλλάξει – πλην του γελοίου καουμπόικου καπέλου με το οποίο κυκλοφορεί - καλεί σπίτι του τον David και του δείχνει την κοντόκανη καραμπίνα που του είχε κάνει δώρο ο θείος του. Ο young Silver προσπαθεί και τον προτρέπει με ατάκες το τύπου “cool with the guns” κι ο Scott - που την έχει δει ολίγον "Monco" - τον αγνοεί(συνειδητά ή ασυνείδητα θα σας γελάσω). Για να φτάσουμε στην αποφράδα μέρα για κάποιους, λύτρωσης για κάποιους άλλους και...... ιδού τ’ αποτελέσματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου